بچه ها چقدر لازمه اطلاعات جنسی داشته باشن واقعا؟ به نظر من این قدری که خانواده های ایرانی معمولا به بچه هاشون میگن کمه، و اکثرا بچه ها از محیطی غیر از خانواده با این موضوع آشنایی پیدا میکنن که این اصلا خوب نیست. چون اعتمادشون به پدر و مادرشون کمتر میشه و اونوقت دیگه به اونا به چشم کسی که میتونن بهش اعتماد کنن و همه جوره قبولش داشته باشن نگاه نمیکنن. از طرفی هم اطلاعاتی که بهشون از طریق هم سن وسالاشون داده میشه معمولا تحریف شده و غلط هست. در مورد خود من که همینطور بود. :))
ولی فکر میکنم که خیلی هم نباید دیتیل بهشون گفته بشه. چون باعث میشه کنجکاویشون بیشتر بشه و خیلی دقیق بشن تو روابط پدر و مادرشون و بقیه، و میتونه باعث بلوغ زودرس هم بشه.
از اونجایی که الان با این ارتباطی که بچه ها با رسانه های مختلف دارن مثل اینترنت و تلگرام و ... به محض اینکه سواد خوندن داشته باشن و یا حتی قبل تر، رگبار کلی اطلاعات هست که به سمتشون میاد، فکر میکنم بایستی ارتباطشون با این رسانه ها هم خیلی کنترل شده باشه. مثلا نباید تلگرام و اینجور اپلیکیشن ها رو بچه ها بهش دسترسی داشته باشن تا سن 9، 10 سالگی. اگر هم تبلتی چیزی دارن فقط بازی داشته باشه نه تلگرام و اینستاگرام و ...
تا همین سن و سال هم اطلاعات جنسی که بهشون داده شده باید خیلی محدود باشه. اینکه بدونن جاهای خصوصی بدن خودشون و جنس مخالف کجاست و تفاوتشون رو با جنس مقابل بدونن. اینکه کسی اجازه نداره این اندام های خصوصی بدن رو ببینه با بهشون دست بزنه، و اگه کسی همچین قصدی داشت باید "نه" بگن و داد بزنن و باید بتونن کاملا راحت باشن که بیان این موضوع رو به پدر و مادرشون بگن. مهمه که شرمگین نباشن بابت اندام های خصوصیشون. ینی خجالت نکشن، و فقط اونا رو خصوصی بدونن. بیشتر از این لازمه بدونن آیا؟